Τα ¨ΝΕΑ των Φιλιατών¨ πάλιωσαν και θυμούνται…

 

Η εφημερίδα μας ¨τα ΝΕΑ των Φιλιατών¨ διανύει τον 14^ο χρόνο κυκλοφορίας- πάλιωσε κατά κάποιον τρόπο- και αυτά που γράφτηκαν στα φύλλα της αποτελούν αναμνήσεις για τους παλιούς και ιστορία για τους νεώτερους. Έτσι αποφασίσαμε να δημοσιεύουμε κατά καιρούς κομμάτια κι αποσπάσματα, από τα φύλλα της εφημερίδας του καιρού εκείνου:

ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 1      ΙΟΥΝΙΟΣ 1999

τα τελευταία κομμάτια απο το πρώτο φύλλο αναρτούμε σήμερα, το πάνω πάνω είναι το πρώτο που έγραψε η Κάκω στη στήλη της και το δεύτερο είναι προσπάθεια αποτυπωσης ενός σχολίου στα Καλαντζίτικα- Αλοιφιάτικα, το συνθηματικό γλωσσάρι των Καλαντζίδων- Αλοιφιάδων που προέρχονταν απο τα χωριά της Μουργκάνας, κυρίως. (το σκίτσο της Κάκως είναι του maik.

Ξέρει η Κάκω

*Εγώ ειμ’ η Κάκω η ξακουστή

η Κάκω η παινεμένη

κι από τη μαυρομύτα μου

πάντα καλό θα βγαίνει.

Μοναχά να φυλαχτείτε

κι αμπροστά μήνα μου βγείτε

όσοι είστε ξωπαρμένοι

και για το κακό δοσμένοι.

Θα κινήσω με ευχές

για του τόπου τις αρχές

πρώτο φύλλο ειν’ αυτό

μη με πάρουν με κακό.

*Χαιρλίτικος ο Γάκης μας, κι ο Θεός και η Παναίγια για να τον προστατεύει.

Και καλά χορεύει τσου «Κλέφτες» στα πανηγύρια, να τσου χορέψει και στο ταψί…

*Κι ο Νίκος μας χαιρλίτικος. Μαναχα να εφαρμόζει τσου νόμους της Ε.Ο.Κ. Να κόψει το κοκορέτσι…

*Τον Αλέκο είχαμαν χάσει, στου χωριού μας το γιορτάση ήρθε χόρεψε με χάρη υπουργείο λέν θα πάρει.

*Βγάλαν Δήμαρχο Νταή κι αναθάρρεψαν να πάρουν το Νοσοκομείο. Χαλασιάμας.

*Πρόεδρος δε γενετ’ άλλος απ’ το Ντάλλα πιο μεγάλος γρόσια και λεφτά θα φέρει από της ΕΟΚ τα μέρη LINTER 1, LINTER 2 πες τσι φτώχιας μας αντίο.

*Ήπρεπε να τα βγάλεις όλα στα φόρα κι απστα «εάν κι εφόσον». Δεν βλέπεις πως τα λέει ο Χριστόδουλος , που δεν ειν’ και «Πατριάρχης»;

*Τι λες μο Ράκη για τον εξάδερφο πούγινε Δήμαρχος του Κάμπου: Ω, τι να πω; Μας έγραψε! Αμ καλά σου ριξε ο Φούλης φούσκο, μες το μαγαζί του Φούσκα. Λεν τέτοια για τον εξάδερφο;

*Ο Λίγιας μας, πέρα απ’ τις άλλες τις πρωτιές-στη Βουλή, πέρει κι αυτή του πιο ευαίσθητου. Τσου «σκεφαρίτες» που τσου βρίσκει, μαναχά.

*Πιγκόθηκε ο Πίπη Σίδηρης και τα είπε-πως ταπε-. Όχι που ΄λέν τσου κατωχωρήσιους «κοττόψυχους». Άλλοι ειν’ κιοτήδες και λεν «πετάει ο τοτός; Πετάει!»

*Μο Ζιούλα, πουν το Οικολογικό χωριό; Λεν οι Σπαταρήτες.

*Μόνο μια Ανδριάνα βρίσκεις σ’ όλη τη Μουργκάνα που χειρίζεται την πέννα χρυσοποίκοιλτη καδένα στείλε μας κανά χαμπέρι απ’ τσι ξενιτιάς τα μέρη.

*Έμβλημά του η εντιμότης και η ρίζα του Ποβλιώτης, το χαμόγελο σκορπάει με την κόρνα χαιρετάει.

*Αντιδήμαρχοι καμάρια κάθε μέρα στα παζάρια ψάχνουνε να βρούνε τρόπο για να σώσουνε τον τόπο.

*Οι… κουκουβάγιες δεν πάνε Βάναρι πλιο.

Ο Καλαντζηηηηής

Μαχαλοσοκάκι κι Ολντάνης στον πλάτη. Κλίτσιο για τα λαχτένια στη μάσια. Φωτάει στο Χρεϊ-γανώνουμ, σταγκωνούμ, καλαντζήήής. Ε,  πατριώτη; Πούθε είσαι; Από το Φιλιάτι. Πανωχώρια του, Τσαμαντάς. Πως πάει η προκοπή;

Καλά – καλά, γράζω μπάνικα. Γράζω πάτα στο Χρεϊ, ντίγκα τζαρκάλαν και χαλάτια. Γράζω «Αλοιφιάς πασών των Ζαγοροχωρίων». Με αγαπάνε εδώ. Τσου βγάζω τσι γάνες., συμπλήρωσε κλείνοντας με νόημα του μάτι.

Κοντός λιαρομάτης γέροντας, σε τρύπαγε με το μάτι και σε αλώνιζε με την γλώσσα. Γύρισε όλη την Ελλάδα στα νιάτα και απόστασε. Αγόρασε σπίτι στο Τσεπέλοβο  και βαφτίστηκε «Αλοιφιάς πασών των Ζαγοροχωρίων.»

Πόσο θάθελε όμως, να σιόρευε το γιαλακοζούμι του και να σουμπέκιαζε στριφτό στου Μπάρτζα, στη Θανα, τότε π’ αχαε το Χρεϊ από τα αλμπανίσματα των γκοτόπουλων, κι ας γκιζέραε μαχαλετζής όλο το ντουνιά, για δύο κολίντρες με ψια φλώρο και μπαρμπαρέλα στο φάρο για τη χαμπέρο. Παείσαν κείνοι οι καιροί. Τώρα;

Γαζέπι τα κομμένα μα που οι Αλοιφιάδες;

Την καρφίνα σας τσουφρίζω.